Een van de meest opvallende kenmerken van Mudimbe's werk is de toon van dubbelzinnigheid en onzekerheid. Deze toon weerspiegelt Mudimbe's eigen complexe en genuanceerde begrip van de Afrikaanse identiteit en geschiedenis. Mudimbe staat kritisch tegenover de simplistische en essentialistische noties van de Afrikaanse identiteit die vaak door zowel westerse als Afrikaanse geleerden worden gepropageerd. In plaats daarvan pleit hij voor een begrip van de Afrikaanse identiteit als iets dat voortdurend in beweging en transformatie is.
Het werk van Mudimbe wordt ook gekenmerkt door een sterk gevoel van hoop en optimisme. Ondanks de uitdagingen waarmee Afrika te maken heeft gehad, gelooft Mudimbe dat het continent een mooie toekomst heeft. Hij stelt dat Afrika zijn uitdagingen kan overwinnen door gebruik te maken van zijn eigen culturele hulpbronnen en door nieuwe en innovatieve vormen van kennis en expressie te creëren.
Mudimbe's werk heeft een diepgaande invloed gehad op het Afrikaanse denken en de wetenschap. Hij wordt beschouwd als een van de belangrijkste Afrikaanse filosofen van de twintigste eeuw, en zijn werk wordt nog steeds gelezen en bestudeerd door wetenschappers over de hele wereld.