Het geschenk :
Nadat Macbeth met succes de troon heeft overgenomen, wordt hij steeds paranoïde en schuldiger. Om zijn vrouw te sussen en hun positie te versterken, besluit Macbeth haar een groots en luxueus geschenk te schenken. Hij kondigt aan dat hij van plan is haar de titel "Koningin van Schotland" te geven en haar autoriteit en macht te verlenen die gelijk is aan de zijne.
De dramatische ironie :
De dramatische ironie in deze situatie komt voort uit de kennis van het publiek over de ware toestand van Macbeth en Lady Macbeth. Hoewel Macbeth gelooft dat hij zijn vrouw een waardevol en wenselijk geschenk geeft, is het publiek zich ervan bewust dat deze titel besmet is door het bloed van koning Duncan en het schuldgevoel dat Macbeth verteert.
Het geschenk van de titel "Koningin van Schotland" benadrukt het contrast tussen Macbeths perceptie van de kroon als een symbool van glorie en macht en het inzicht van het publiek dat deze een last van schuldgevoel en wroeging is. De ongelijkheid tussen de bedoelingen van Macbeth en de realiteit die het publiek kent, creëert een gevoel van dramatische ironie.