1. Militaire veroveringen en oorlogvoering :De Sumeriërs hielden zich bezig met territoriale expansie en oorlogvoering met naburige beschavingen, zoals de Akkadiërs en de Elamieten. Deze conflicten gingen vaak gepaard met geweld en bloedvergieten.
2. Eerbetoon aan eisen en dwangarbeid :Soemerische stadstaten legden soms eerbetooneisen op aan aangrenzende gebieden of zwakkere stammen. Dit zou kunnen leiden tot opstanden en conflicten met hardhandige handhaving. Bovendien zijn er aanwijzingen voor dwangarbeid en slavernij in de oude Sumerische samenleving.
3. Religieuze praktijken :Bij sommige religieuze rituelen in de oude Sumerische samenleving waren dierenoffers betrokken, die als gewelddaden konden worden opgevat. Rituele verminking en zelfkastijding werden ook door bepaalde religieuze groeperingen beoefend.
4. Stedelijke rellen en sociale onrust :Af en toe manifesteerden ontevredenheid en sociale spanningen binnen Sumerische steden zich in rellen en uitbarstingen van geweld. Economische crises, hongersnoden en politieke strijd kunnen tot deze gevallen van onrust leiden.
5. Persoonlijke wraak en bloedvergieten :Zoals bij elke oude beschaving waren er in de Sumerische samenleving gevallen van persoonlijke vetes, wraakmoorden en bloedvergieten. Deze gewelddaden waren niet exclusief voor de Sumeriërs, maar waren gemeenschappelijke kenmerken van vroege menselijke beschavingen.
Het is belangrijk op te merken dat deze voorbeelden van geweld en wreedheid niet de gehele Sumerische cultuur en samenleving vertegenwoordigen. De Sumeriërs leverden ook belangrijke bijdragen aan de beschaving op gebieden als wiskunde, astronomie, literatuur en architectonische prestaties.