2. Artistieke vrijheid en experiment: De romantici geloofden in het belang van vrije expressie en verbeelding in kunst, literatuur en andere vormen van creatieve expressie. Ze kwamen in opstand tegen klassieke en traditionele vormen en technieken en omarmden in plaats daarvan het experimenteren, wat vaak werd gezien als een afwijzing van de gevestigde artistieke normen.
3. Viering van de natuur: De romantici vierden de natuur als een bron van inspiratie, ontzag en spirituele kracht. Dit werd als rebels gezien omdat het de dominante focus op rede, logica en materialisme uitdaagde die een groot deel van het eerdere intellectuele discours had gekenmerkt.
4. Emotionele expressie: De romantici geloofden in het belang van het uiten van emoties, zowel positieve als negatieve. Dit werd als rebels gezien omdat emoties in traditionele samenlevingen vaak werden onderdrukt of als irrationeel werden gezien.
5. Politieke en sociale kritiek: Veel romantische schrijvers en kunstenaars gebruikten hun werk om politieke en sociale kwesties te bekritiseren, waaronder onderdrukking, ongelijkheid, uitbuiting en de negatieve gevolgen van industrialisatie en verstedelijking. Dit werd als rebels gezien omdat het de status quo uitdaagde en autoriteit en machtsstructuren in twijfel trok.
6. Invloed op de Franse Revolutie: Sommigen hebben betoogd dat de romantische beweging, met haar nadruk op emotionele expressie, individualisme en rebellie, heeft bijgedragen aan de opkomst van revolutionaire gevoelens en de Franse Revolutie (1789) heeft beïnvloed. Hoewel dit verband complex en veelzijdig is, benadrukt het hoe de beweging werd gezien als potentiële politieke gevolgen.
Over het geheel genomen zorgden de uitdaging van de romantici voor gevestigde normen, hun nadruk op individualisme en emotionele expressie, hun artistieke experimenten en hun kritiek op sociale en politieke kwesties ervoor dat ze in hun tijd als rebellen werden gezien.