Eenzaamheid: Het verhaal belicht het thema eenzaamheid en het verlangen naar verbinding. De hospita, mevrouw Muldoon, is een eenzame vrouw die hunkert naar gezelschap en de leegte in haar leven opvult door knuffels te houden en zich voor te stellen dat ze haar gasten zijn.
Schijn versus werkelijkheid: Het verhaal portretteert het contrast tussen schijn en werkelijkheid. De hospita lijkt in eerste instantie een aardig en gastvrij persoon, maar naarmate de hoofdpersoon dieper graaft, ontdekt hij een sinistere en verontrustende waarheid over haar. Dit thema benadrukt het belang om verder te kijken dan oppervlakkige indrukken.
Obsessie en bezitterigheid: De obsessie van mevrouw Muldoon met haar gasten en haar verlangen om ze voor altijd te behouden weerspiegelen het thema bezitterigheid. Ze bewaart haar gasten als knuffelbeesten, wat blijk geeft van een extreme en ongezonde gehechtheid.
Manipulatie en macht: De hospita vertoont een manipulatief en controlerend karakter. Ze gebruikt haar charme en gastvrijheid om haar slachtoffers te lokken en macht over hen uit te oefenen, waardoor ze uiteindelijk deel gaan uitmaken van haar collectie.
De banaliteit van het kwaad: Dahl presenteert het thema van de banaliteit van het kwaad door het karakter van mevrouw Muldoon. Ze pleegt gruwelijke moorddaden en taxidermie op een ongedwongen en alledaagse manier, waarbij ze benadrukt hoe gewone individuen tot grote wreedheden in staat zijn.
Dood en sterfte: Het verhaal raakt het thema dood en sterfelijkheid. De ontmoeting van de hoofdpersoon met de opgezette voormalige gasten duidt op de onvermijdelijkheid van de dood en roept vragen op over de aard van het leven en het bestaan.