De setting wordt beschreven als een vredige, rustige plek waar de natuur en de landelijke levensstijl centraal staan. Arguilla geeft op levendige wijze de weelderige vegetatie, de stromende rivier en de zachte bries weer die de ochtend in Nagrebcan kenmerkt. De barrio wordt afgeschilderd als een hechte gemeenschap waar mensen zich bezighouden met traditionele activiteiten zoals landbouw en visserij.
Het verhaal draait om Mario's observaties en interacties met de mensen in de wijk, inclusief zijn familieleden, buren en vrienden. De setting van Nagrebcan vormt het decor voor Mario's verkenning van zijn omgeving, zijn relaties en de eenvoudige geneugten van het leven in een plattelandsgemeenschap.
Door zijn beschrijvingen van de natuurlijke schoonheid en het dagelijkse leven in Nagrebcan creëert Arguilla een gevoel van nostalgie en portretteert hij de idyllische kwaliteiten van het plattelandsleven op de Filippijnen. De setting draagt bij aan het algemene thema van het verhaal, dat het belang benadrukt van het waarderen van de eenvoudige dingen in het leven en het sterke gemeenschapsgevoel dat te vinden is in traditionele Filippijnse dorpen als Nagrebcan.