Dramatische ironie is een literair instrument dat een spanning creëert tussen wat de personages weten en wat het publiek weet. In dit geval suggereert Oedipus dat hij degene zal uitwerpen die dit lijden over zijn stad heeft gebracht, maar het publiek weet dat hij degene is die het lijden heeft veroorzaakt. Dit creëert een gevoel van spanning en verwachting, terwijl het publiek wacht om te zien wat er zal gebeuren als Oedipus de waarheid ontdekt.