In het bijzonder probeert Proctor zijn eigen goede reputatie te gebruiken om de rechtbank te overtuigen van Elizabeths onschuld, waarbij hij beweert dat ze niet in staat zou zijn tot het soort kwaadwilligheid waarvan Abigail haar beschuldigt. Hier zijn enkele belangrijke punten die Proctor in het stuk over Elizabeth maakt:
- Hij prijst haar religiositeit :Ondanks het conflict dat ze heeft met Abigail, benadrukt John dat Elizabeth een trouwe en toegewijde christen is die zich strikt houdt aan de religieuze principes en praktijken van hun puriteinse gemeenschap.
- Hij beweert dat ze niet bijgelovig is :Proctor benadrukt dat Elizabeth geen enkele interesse heeft in bijgeloof en hekserij, en contrasteert haar met Abigail en de andere meisjes die haar beschuldigen. Hij beweert dat Elizabeth een praktische vrouw is die niet in bovennatuurlijke krachten gelooft.
- Hij wijst op haar morele karakter :John stelt dat Elizabeth van nature moreel is en nooit vrijwillig immoreel of corrupt gedrag zou vertonen. Hij impliceert dat hekserij immoreel is en stelt dat Elizabeths aard haar ervan zou weerhouden eraan deel te nemen.
- Hij bevestigt haar eerlijkheid :John staat in voor de eerlijkheid en betrouwbaarheid van Elizabeth. Hij vertelt de rechtbank dat Elizabeth altijd eerlijk is geweest tegenover hem en anderen, waardoor de beschuldigingen van Abigail in twijfel worden getrokken en wordt gesuggereerd dat Abigail misschien liegt.