Traditioneel Afrikaans drama is geworteld in de mondelinge tradities en rituelen van inheemse Afrikaanse samenlevingen. Het neemt vaak de vorm aan van verhalen vertellen, begeleid door muziek, dans en beweging. Traditioneel Afrikaans drama wordt vaak opgevoerd in openluchtruimtes zoals dorpspleinen, en wordt vaak gebruikt om de gemeenschap te onderwijzen, te vermaken en te socialiseren.
Modern Afrikaans drama ontstond in het begin van de 20e eeuw, toen Afrikaanse schrijvers Europese theatrale vormen begonnen aan te passen aan hun eigen culturele en politieke context. Deze periode zag de opkomst van prominente Afrikaanse toneelschrijvers zoals Wole Soyinka, Ngugi wa Thiong'o en Athol Fugard, wier werken kwesties als kolonialisme, racisme en Afrikaanse identiteit behandelden.
Hedendaags Afrikaans drama blijft evolueren en diversifiëren, waarbij nieuwe stemmen en vormen uit het hele continent naar voren komen. Hedendaags Afrikaans drama behandelt vaak thema's als identiteit, globalisering en de Afrikaanse ervaring in een geglobaliseerde wereld, en kan elementen van technologie, digitale media en andere innovatieve vormen van expressie bevatten.