Willy's overweldigende obsessie met succes en materialistische prestaties wordt zijn tragische tekortkoming. Hij houdt zich stevig vast aan de waanvoorstelling van de American Dram, zelfs als de werkelijkheid een ander beeld schetst, wat leidt tot teleurstelling, zelfbedrog en ondergang.
2. Overmoed (trots):
Willy's overdreven gevoel van eigenbelang en trots weerhouden hem ervan zijn mislukkingen te erkennen. Hij weigert de verantwoordelijkheid voor zijn keuzes te aanvaarden en geeft externe factoren de schuld van zijn ontberingen, wat bijdraagt aan zijn tragische ondergang.
3.Anagnorise (herkenning):
Willy krijgt eindelijk een moment van zelfbewustzijn wanneer hij de waarheid over zijn misleide bezigheden beseft. Hij erkent dat hij zich door maatschappelijke verwachtingen en een valse droom van succes heeft laten verblinden voor zijn werkelijke waarde en relaties.
4. Peripeteia (omkering van fortuin):
Willy's ontmoeting met zijn baas Howard Wagner resulteert in een dramatische wending. Hij verwacht erkenning en beloning voor zijn lange dienstjaren, maar wordt in plaats daarvan geconfronteerd met afwijzing en vernedering, wat tot een neergang in zijn leven leidt.
5. Catharsis (emotionele bevrijding):
Het publiek ervaart catharsis door getuige te zijn van Willy's strijd en uiteindelijke ondergang. De emoties die worden opgeroepen - medelijden, angst en verdriet - dienen als een vorm van emotionele zuivering, waardoor het publiek zich kan inleven in zijn benarde situatie en kan nadenken over de bredere thema's van het stuk.
6. Tragisch einde :
Willy's tragische lot wordt uiteindelijk bezegeld wanneer hij besluit zelfmoord te plegen in een wanhopige poging zijn gezin financiële zekerheid te bieden. Zijn dood benadrukt de gevolgen van zijn misleide dromen en de prijs die hij betaalt voor zijn onvermogen om de waarheid onder ogen te zien.