Tijdens zijn toespraak manipuleert Marcus Antonius de menigte vakkundig door een beroep te doen op hun emoties, en gebruikt hij verschillende retorische middelen, waaronder herhaling, om zijn punten te benadrukken. Hij wendt vakkundig de woede van de menigte af op de samenzweerders, in het bijzonder Brutus en Cassius. Als gevolg van de toespraak van Antonius raakt het Romeinse volk beïnvloed en keert het zich tegen de samenzweerders.
Naarmate het stuk zich ontvouwt, speelt deze verschuiving in de publieke opinie een cruciale rol in de ondergang van Brutus en Cassius. Ze beseffen dat ze de intelligentie en het overtuigingsvermogen van Marcus Antonius hebben onderschat. Uiteindelijk worden Brutus en Cassius verslagen in de strijd en sterven ze.