Een voorbeeld van gestileerde beweging in drama is het gebruik van Kabuki-theatertechnieken. Kabuki is een traditionele Japanse theatervorm met overdreven bewegingen, uitgebreide kostuums en dynamische decors. Acteurs in Kabuki gebruiken zeer gestileerde bewegingen om emoties uit te drukken en een gevoel van drama en spektakel te creëren.
Een ander voorbeeld van gestileerde beweging in drama is het gebruik van Commedia dell'arte-technieken. Commedia dell'arte is een vorm van Italiaans theater die zijn oorsprong vindt in de 16e eeuw. Acteurs in Commedia dell'arte gebruiken gestileerde bewegingen, maskers en slapstick-komedie om humoristische en onderhoudende uitvoeringen te creëren.
Gestileerde beweging kan ook in hedendaags drama worden gebruikt om een gevoel van vervreemding te creëren of om complexe emoties en ideeën uit te drukken. In het toneelstuk "Waiting for Godot" van Samuel Beckett maken de personages bijvoorbeeld repetitieve, gestileerde bewegingen die hun gevoel van frustratie en absurditeit uitdrukken.
Over het geheel genomen is gestileerde beweging in drama een krachtig hulpmiddel dat kan worden gebruikt om een verscheidenheid aan effecten te creëren, van verhoogde theatraliteit tot emotionele diepgang en complexiteit.