Spanning wordt gecreëerd door een gevoel van conflict of onzekerheid op te bouwen, terwijl spanning wordt gecreëerd door informatie achter te houden of de lezer onzeker te laten over wat er daarna gaat gebeuren. Spanning wordt vaak gecreëerd door het gebruik van figuurlijk taalgebruik, voorafschaduwing en conflicten. Spanning wordt gecreëerd door de lezer ergens in het ongewisse te laten, zoals de identiteit van de slechterik of de uitkomst van een situatie.
Hier zijn enkele voorbeelden van spanning en spanning in de literatuur:
- In de roman The Great Gatsby , door F. Scott Fitzgerald, ontstaat er spanning door het conflict tussen Gatsby's dromen en zijn realiteit. Spanning wordt gecreëerd door informatie over Gatsby's verleden achter te houden en door de lezer onzeker te laten over zijn ware bedoelingen.
- In het korte verhaal Het veelbetekenende hart , door Edgar Allan Poe, wordt spanning gecreëerd door de toenemende waanzin van de verteller en zijn obsessie met het oog van de oude man. Spanning wordt gecreëerd door de onzekerheid van de lezer over de vraag of de verteller de oude man daadwerkelijk zal vermoorden.
Over het geheel genomen zijn spanning en spanning beide belangrijke literaire middelen die kunnen worden gebruikt om een gevoel van opwinding en verwachting in de literatuur te creëren. Terwijl spanning wordt gecreëerd door conflicten en onzekerheid op te bouwen, wordt spanning gecreëerd door informatie achter te houden of de lezer onzeker te laten over wat er daarna zal gebeuren.