Naarmate de prelude vordert, introduceert Chopin aanvullende texturen om het muzikale verhaal te versterken. Een opvallende textuur is het gebruik van octaven, waardoor een vol en resonerend geluid ontstaat. Octaven worden vaak gebruikt in combinatie met de trapsgewijze zestiende noten, waardoor diepte en kracht aan de muziek wordt toegevoegd.
Een ander textuurelement dat in de Raindrop Prelude wordt gebruikt, is het gebruik van polyritmen. Polyritmen ontstaan wanneer twee of meer verschillende ritmische patronen tegelijkertijd worden gespeeld. Chopin gebruikt deze techniek om een gevoel van ritmische complexiteit en beweging te creëren.
Naast deze primaire texturen bevat Chopin ook momenten van schaarsheid en eenvoud. Dit is te horen in het middengedeelte van de prelude, waar de muziek delicater en etherischer wordt. Het gebruik van aanhoudende noten en zachte arpeggio's creëert een gevoel van kalmte en reflectie, wat contrasteert met de meer turbulente passages van het stuk.
Over het geheel genomen variëren de texturen in Chopins Raindrop Prelude van trapsgewijze regendruppelachtige patronen tot volle octaven en ingewikkelde polyritmen. Door deze verschillende texturen vakkundig te combineren, creëert Chopin een rijk en gevarieerd muzikaal tapijt dat de essentie van een regenbui vastlegt en zowel de tumultueuze als de serene aspecten ervan overbrengt.