1. Oorsprong:Noh-theater ontwikkelde zich in de 14e eeuw uit diverse uitvoeringsgenres zoals dengaku, sarugaku en kagura, en werd grotendeels beïnvloed door de zen-esthetiek en middeleeuwse culturele praktijken.
2. Gemaskerde optredens:Een van de meest onderscheidende kenmerken van Noh-toneelstukken is het gebruik van maskers. Acteurs dragen maskers gesneden uit cipressenhout, die verschillende karakters, emoties en bovennatuurlijke wezens vertegenwoordigen.
3. Muzikale begeleiding:Noh-optredens worden begeleid door muziek gespeeld op instrumenten zoals de Nohkan (een bamboefluit), Ko-tsuzumi (kleine zandlopervormige trommel), O-tsuzumi (grote zandlopervormige trommel) en een Taiko (grote ton). trommel).
4. Kostuums:Noh-theateracteurs dragen extravagante kostuums gemaakt van prachtig brokaat, zijde en andere stoffen, die de status en sociale positie van hun personage symboliseren.
5. Podia:Noh-optredens vinden plaats op een eenvoudig houten podium, een 'butai' genaamd, dat typisch is gebouwd met een dak dat wordt ondersteund door vier pilaren en met een symbolische dennenboom in het midden.
6. Acteertechnieken:Noh-acteren is gebaseerd op het concept van 'jo-ha-kyu', een patroon van langzame introductie, ontwikkeling en climax. Bewegingen en gebaren zijn langzaam, gecontroleerd en zeer gestileerd.
7. Kyogen Intermezzo's:Noh-toneelstukken worden vaak afgewisseld met komische intermezzo's genaamd 'kyogen', die een luchtig contrast vormen met de serieuze Noh-toneelstukken en komische verlichting bieden.
8. Verhalen vertellen:Noh-toneelstukken vertellen vaak verhalen gebaseerd op verhalen uit de Japanse geschiedenis, folklore en mythologie, waarbij thema's als liefde, natuur, sterfelijkheid en de zoektocht naar verlichting worden onderzocht
9. Symboliek en esthetiek:Noh-theater legt grote nadruk op symboliek, waarbij acteurs vaak archetypen of abstracte concepten vertegenwoordigen, en de visuele elementen op het podium een diepere betekenis hebben.
10. Erkenning door UNESCO:In 2008 heeft UNESCO het Noh-theater aangewezen als immaterieel cultureel erfgoed van de mensheid, waarmee de uitzonderlijke bijdrage aan de culturele diversiteit in de wereld wordt benadrukt.