Het principe van ‘oog om oog’ wordt vaak gezien als een harde en barbaarse vorm van gerechtigheid, maar werd in de oudheid feitelijk beschouwd als een eerlijke en rechtvaardige manier om met misdaad om te gaan. Men geloofde dat dit principe mensen ervan zou weerhouden misdaden te begaan, omdat ze wisten dat de straf zwaar zou zijn. Bovendien werd het gezien als een manier om ervoor te zorgen dat het slachtoffer van een misdrijf gerechtigheid en compensatie voor zijn verwondingen zou krijgen.
Het principe van ‘oog om oog’ wordt echter niet altijd letterlijk toegepast. In sommige gevallen kan het milder worden geïnterpreteerd, zoals in het geval van een persoon die per ongeluk een andere persoon vermoordt. In dit geval kan van de persoon worden verlangd dat hij een schadevergoeding betaalt aan de familie van het slachtoffer, in plaats van ter dood te worden gebracht.
Over het geheel genomen is het principe van ‘oog om oog’ een fundamenteel onderdeel van de oude juridische code van Hammurabi. Het is een weerspiegeling van de waarden en overtuigingen van de mensen in het oude Mesopotamië en kan worden gezien als een vroeg voorbeeld van het concept van rechtvaardigheid en eerlijkheid.