Stradlater, die wordt afgeschilderd als een extravert en enigszins conformistisch personage, beschrijft enthousiast een basketbalwedstrijd aan Holden. Holden merkt echter dat Stradlater elk deel van zijn zin consequent met komma's scheidt, wat resulteert in een onsamenhangende en ongemakkelijke vertelling.
Door deze observatie benadrukt Holden de oppervlakkigheid van Stradlaters begrip en waardering voor de sport. Hij suggereert dat Stradlater zich meer bezighoudt met het overkomen van kennis en het gebruik van bloemrijke taal dan met het echt begrijpen of overbrengen van de opwinding van het spel.
Holdens kritiek op Stradlater is een breder commentaar op de kunstmatigheid en oppervlakkigheid die hij in veel aspecten van de samenleving waarneemt. Hij ziet Stradlater als een voorbeeld van iemand die meer gericht is op uiterlijkheden en sociale normen dan op echte authenticiteit en betekenisvolle verbindingen.
Uiteindelijk weerspiegelt Holdens punt over Stradlaters gebruik van komma's zijn diepere vragen over de waarden en prioriteiten die in de samenleving vaak prioriteit krijgen. Hij pleit voor een meer oprechte en authentieke benadering van het leven, waarbij inhoud boven oppervlakkigheid en authenticiteit boven pretentie wordt gewaardeerd.