- Voor de meerderheid van de bevolking voedsel vormde een substantieel deel van hun inkomen. Degenen die in armoede of bijna-armoede leven, besteden vaak tot 80% van hun inkomen aan voedsel. Brood was voor de meeste mensen een basisproduct, en in sommige regio's reguleerde de overheid de prijs ervan om de betaalbaarheid te garanderen. In Londen bijvoorbeeld, in de tijd van Shakespeare, kostte een liter brood ongeveer 1 shilling.
- Voor de hogere klassen Voedsel was nog steeds een aanzienlijke kostenpost, maar nam een kleiner deel van hun inkomen in beslag vergeleken met de lagere klassen. Ze hadden toegang tot een grotere verscheidenheid aan voedsel en dineerden vaak op weelderige feesten. Vlees zoals rundvlees, schapenvlees en varkensvlees waren gebruikelijk, evenals gevogelte, vis en wild. Specerijen, kruiden en geïmporteerde delicatessen werden ook gebruikt om de smaak van gerechten te versterken. De kosten van deze luxe maaltijden kunnen variëren van een paar shilling tot enkele ponden, afhankelijk van de ingrediënten en het aantal gasten.
- Herbergen en tavernes waren populaire plekken voor zowel reizigers als de lokale bevolking om te eten en te drinken. Deze etablissementen boden een verscheidenheid aan eten en drinken aan, van eenvoudige gerechten tot uitgebreide maaltijden. De kosten van een maaltijd in een herberg of taverne kunnen variëren, afhankelijk van de locatie, de kwaliteit van het eten en de sociale status van de klant. Een eenvoudige maaltijd in een herberg langs de weg kan bijvoorbeeld ongeveer 4 pence kosten, terwijl een uitgebreidere maaltijd in een duurder etablissement verschillende shilling of zelfs ponden kan kosten.