Geschiedenis: Veel van Shakespeares historische toneelstukken zijn gebaseerd op echte historische gebeurtenissen en figuren uit de Engelse en Romeinse geschiedenis. Zo is ‘Henry V’ gebaseerd op het leven van koning Hendrik V, terwijl ‘Julius Caesar’ de gebeurtenissen rondom de moord op de Romeinse dictator dramatiseert.
Het leven van Plutarchus: Shakespeare liet zich inspireren door de "Parallel Lives" van de oude Griekse biograaf Plutarchus. Deze verzameling biografieën voorzag Shakespeare van materiaal voor verschillende van zijn toneelstukken, zoals 'Antonius en Cleopatra' en 'Coriolanus'.
Decameron:" van Boccaccio Shakespeare heeft verhalen uit deze verzameling Italiaanse novellen aangepast voor toneelstukken als 'Het temmen van de feeks' en 'Alles goed, dat eindigt goed'.
Ovidius' "Metamorfoses:" Dit oude Romeinse mythologische gedicht diende als bron voor toneelstukken van Shakespeare, zoals 'Titus Andronicus' en 'A Midsummer's Night Dream'.
Holinsheds "Kronieken:" Shakespeare gebruikte Raphael Holinsheds ‘Chronicles of England, Scotland, and Ireland’ als referentie voor zijn geschiedenisspelen, waaronder ‘King Lear’, ‘Macbeth’ en ‘Cymbeline’.
Folklore en literatuur: Shakespeare verwerkte elementen uit traditionele volksverhalen, ballads en andere literaire werken in zijn toneelstukken. Zo bevat ‘The Tempest’ elementen uit de folklore, terwijl ‘The Merchant of Venice’ gebaseerd is op een verhaal uit een Italiaanse novelle.
Zijn eigen observaties en ervaringen: Shakespeare putte ook uit zijn eigen levenservaringen en observaties van de menselijke natuur om zijn personages en verhalen te creëren. Zijn werken weerspiegelen zijn begrip van menselijke emoties, motivaties en conflicten.
Het is vermeldenswaard dat Shakespeare vaak meerdere bronnen combineerde en aanpaste, waardoor ze werden omgezet in unieke en innovatieve literaire werken. Zijn toneelstukken toonden zijn beheersing van taal, poëtische expressie en vertelvaardigheden, die het publiek over de hele wereld blijven boeien.