Symboliek is een krachtig hulpmiddel dat kan worden gebruikt om een breed scala aan ideeën en emoties over te brengen die moeilijk direct uit te drukken zijn. Het kan ook een gevoel van eenheid en samenhang binnen een voorstelling creëren door verschillende elementen en thema’s met elkaar te verbinden. Dit kan worden gedaan door gebruik te maken van visuele symbolen (zoals rekwisieten, kostuums en decors), auditieve symbolen (zoals geluidseffecten en muziek) of zelfs fysieke symbolen (zoals gebaren en lichaamsbewegingen).
Symboliek beperkt zich niet tot één theaterstijl of genre. Het is te vinden in alles, van traditionele volksspelen tot baanbrekende experimentele uitvoeringen. Het is echter het nauwst verbonden met de avant-garde en expressionistische bewegingen van het begin van de 20e eeuw.
Enkele van de beroemdste voorbeelden van theatersymboliek zijn:
* The Blue Bird van Maurice Maeterlinck (1908), waarin de zoektocht naar een magische sialia wordt gebruikt als metafoor voor de zoektocht naar geluk.
* De Wevers van Gerhart Hauptmann (1892), waarin het verhaal van een groep stakende arbeiders wordt gebruikt om de strijd van de arbeidersklasse te symboliseren.
* De bloedbruiloft van Federico García Lorca (1932), waarin de traditionele Spaanse ballad met dezelfde naam wordt gebruikt om thema's als liefde, dood en lot te onderzoeken.
Theatersymboliek kan een krachtige en ontroerende manier zijn om complexe emoties en ideeën uit te drukken. Het kan ook een gevoel van eenheid en samenhang binnen een voorstelling creëren door verschillende elementen en thema’s met elkaar te verbinden.