- Scheiding van kerk en staat: Dante geloofde in een onderscheid tussen het seculiere gezag van de staat en het geestelijke gezag van de kerk. Hij stelt dat beide instellingen harmonieus moeten samenwerken binnen hun respectieve terreinen, zonder dat de een zich in de zaken van de ander mengt.
- Spirituele begeleiding: Volgens Dante zou de primaire rol van de kerk moeten zijn het bieden van spirituele begeleiding, morele leringen en de redding van zielen. Hij was van mening dat de kerk zich moest concentreren op geloofszaken, theologie en het welzijn van individuen, in plaats van zich rechtstreeks met politieke zaken te bemoeien.
- Vermijden van tijdelijke kracht: Dante bekritiseerde het streven van de kerk naar wereldlijke macht, rijkdom en politieke invloed. Hij geloofde dat wanneer de kerk verstrikt raakt in wereldse zaken, zij afdwaalt van haar spirituele missie en kan leiden tot corruptie en moreel verval.
- Invloed door voorbeeld: Dante stelde voor dat de kerk de samenleving zou moeten beïnvloeden door het voorbeeldige morele gedrag van haar leden, inclusief geestelijken en religieuze leiders. Hij benadrukte het belang van deugdzaam gedrag, het naleven van christelijke principes en het beoefenen van naastenliefde en mededogen.
- Harmonie en samenwerking: Dante voorzag een staat van harmonie en wederzijds respect tussen de kerk en de staat, waarin elke entiteit de ander erkent en ondersteunt binnen de hem toegewezen rollen. De kerk zou geestelijke leiding geven aan individuen en instellingen, terwijl de staat zich richt op het besturen van wereldlijke zaken volgens rechtvaardige en deugdzame principes.
Over het geheel genomen pleitte Dante voor een duidelijke scheiding tussen kerk en staat, waarbij hij prioriteit gaf aan de geestelijke verantwoordelijkheden van de kerk, het streven naar wereldlijke macht veroordeelde en de positieve impact benadrukte van een voorbeeldig christelijk leven.