- Bepaal het genre en de toon van het stuk. Prologen werden vaak gebruikt om een kort overzicht te geven van de actie en karakters van het stuk, en om de sfeer voor de uitvoering te bepalen. De proloog van 'Tamburlaine' van Christopher Marlowe begint bijvoorbeeld met de regel 'Van kronkelende aderen van rijmende moeders verstand', waarmee het publiek onmiddellijk werd aangegeven dat ze een serieuze en hoogstaande tragedie te wachten stonden.
- Introduceer de belangrijkste thema's van het stuk. Prologen werden ook vaak gebruikt om de belangrijkste thema's van het stuk te introduceren. De proloog van William Shakespeares 'Hamlet' begint bijvoorbeeld met de regels 'Zo smerig en eerlijk een dag die ik niet heb gezien', wat verwijst naar de thema's van het stuk, namelijk dubbelzinnigheid en bedrog.
- Verzorg een uiteenzetting. Prologen kunnen ook worden gebruikt om belangrijke informatie te geven over het achtergrondverhaal of de setting van het stuk. De proloog van Thomas Kyds "The Spanish Tragedy" begint bijvoorbeeld met een lange uitleg van de setting van het stuk en de politieke situatie in Spanje.
- Geef het publiek instructies over hoe ze het stuk kunnen bekijken. Prologen werden soms gebruikt om het publiek instructies te geven over hoe ze het stuk moesten bekijken, zoals wanneer ze moesten applaudisseren of wanneer ze moesten zwijgen. De proloog van Ben Jonsons 'The Alchemist' begint bijvoorbeeld met de regels:'Voor uw eigen bestwil, raad ik u aan op te passen / voor goedgelovige mensen, die hun geloof bouwen / op zwakke profetieën en vreemde rapporten.'
- Doe een beroep op het publiek voor hun steun. Ten slotte werden prologen vaak gebruikt om het publiek om hun steun te vragen. Dit kan inhouden dat je het publiek vraagt geduld te hebben met de acteurs of eventuele fouten die ze maken te vergeven. De proloog van Robert Greene's "Friar Bacon and Friar Bungay" begint bijvoorbeeld met de regels:"Pardon, lieve heren, uw vriendelijke applaus, / Dat heet onze muze zo vriendelijk welkom!"