Operadans kan verschillende vormen en stijlen aannemen, afhankelijk van de specifieke opera, periode en culturele tradities. In de breedste zin omvat het zowel dramatische als balletistische elementen.
Dramatische dans:
- Dramatische dans in opera dient om het vertellen van verhalen en de karakterisering te versterken.
- Het brengt emoties over, illustreert acties en brengt de interne worstelingen van de personages tot leven door middel van beweging.
- Het wordt vaak naadloos geïntegreerd in de dramatische stroom van de opera, ter ondersteuning en aanvulling van de muziek en het libretto.
Balletische dans:
- Balletdans in opera omvat klassieke ballettechnieken en formele structuren.
- Deze danssequenties zijn meestal uitgebreider, technisch uitdagender en onderscheiden zich van het hoofdverhaal.
- Balletachtige intermezzo's of divertissementen zorgen voor momenten van visueel spektakel, virtuoos vertoon en luchtig entertainment in de opera.
Hier zijn enkele opmerkelijke voorbeelden van operadans:
- "The Dance of the Hours" in Ponchielli's "La Gioconda" bevat een levendige en kleurrijke balletreeks die verschillende uren van de dag uitbeeldt.
- "The Flower Dance" in Bizets "Carmen" is een gechoreografeerd spektakel dat de sensuele en exotische sfeer van de opera weerspiegelt.
- "The Black Swan Pas de Deux" in Tsjaikovski's "Zwanenmeer" wordt in opera's vaak uitgevoerd als een geïnterpoleerd ballet vanwege zijn iconische status en krachtige emotionele expressie.
- "Polovtsian Dances" in Borodins "Prince Igor" presenteert energieke en ritmische dansen die de exotische smaak van Centraal-Azië oproepen.
Dit zijn slechts enkele voorbeelden van de rijke traditie van operadans, die nog steeds een integraal onderdeel is van veel operaproducties en momenten van schoonheid, gratie en dynamische energie aan het publiek biedt.