De Vier Elementen van een Voetnoot

In de wereld van het schrijven , hebben voetnoten komen te bestaan ​​, lijkt het , om twee redenen : een praktische , een pragmatische . Praktisch wordt een voetnoot gebruikt door een geautoriseerde steun op voor zijn ideeën . De voetnoot kan de lezer tot de definitieve redenering achter een stuk algemene punt de auteur vinden , zonder dat een langgerekte uitweiding . Pragmatisch , worden voetnoten gebruikt om plagiaat te voorkomen en duidelijk te schetsen waar gedachten en ideeën van een auteur te beëindigen en een ander beginnen . Overzicht van een Voetnoot

APA-stijl wordt door velen gezien als de gouden standaard voor het schrijven zijn. Het wordt vaak gezien in reclameteksten , artikelen in tijdschriften en wetenschappelijke papers . APA-stijl voetnoten kan ook heel ingewikkeld , als je bedenkt voetnoot formaat varieert van boek tot periodieke en nu Internet citaat . Maar vier vragen worden altijd beantwoord door de voetnoot . Wie schreef het? Waar kan ik het vinden? Die gepubliceerd is ? Toen was het gepubliceerd ?
Wie schreef het?

De auteur of auteursnamen worden altijd vermeld in het begin van de voetnoot , ongeacht werk dat wordt aangehaald . De relatieve positie van de naam van de auteur onderstreept het belang van dit deel van de voetnoot . Elk vakgebied heeft bekende en gerespecteerde namen , dus als Einstein of Jung wordt aangehaald , is de geloofwaardigheid geaccepteerd .
Waar kan het worden gevonden?

Een voetnoot is bijna nutteloos als de lezer niet in staat is aan de voetnoot bron . Duidelijke richting moet worden gegeven over waar de geciteerde werk werd gepubliceerd . Dit gedeelte van een voetnoot kan verwijzen naar een website met volledige URL , de naam van met pagina nummer of de naam van een tijdschrift met artikel naam boek . Ongeacht het formaat , moet een lezer genoeg informatie om de opgesomde publicatie lokaliseren .
Wie publiceerde het?

Hoewel self-publishing en web- gepubliceerde boeken hebt gemaakt een zekere mate van chaos in het vorige decennium met betrekking tot de vermelding van de uitgevers , is deze informatie altijd in een of andere vorm . Het gewoonlijk worden de plaats van de uitgever , gevolgd door de uitgeverij of entiteit . In het geval van zelf - uitgevers , kan het citaat zo simpel zijn als " auteur ".
Toen werd gepubliceerd ?

Datum van publicatie kan variëren van nuttige informatie om kritische gegevens voor het vinden van een artikel om commentaar op relevantie . Voor tijdschriften en kranten , kan de datum van publicatie van de sleutel tot het vinden van de juiste bron. Soms kan de datum historische achtergrond te voorzien . Bijvoorbeeld , zou een artikel over het Midden-Oosten politiek van 1987 contextueel verschillend van de ene in 2002 zijn tot slot kan het de lezer aanwijzingen van verouderde of niet-geteste theorieën geven .