Filippo Brunelleschi ontwikkelde lineaire perspectief ( ook wel wetenschappelijk perspectief ) . Een geometrische procedure die drie - dimensionale ruimte op een tweedimensionaal vlak , lineair perspectief afhankelijk van het feit dat objecten kleiner lijken wanneer ze ver weg . Schilderijen en tekeningen in lineair perspectief hebben een verdwijnpunt geplaatst op de horizon lijn , en alle horizontale lijnen (de zogenaamde " orthogonals " ) samenkomen op dat verdwijnpunt . Lijnen evenwijdig aan het beeldvlak (de zogenaamde " transversals " ) blijven parallel , maar dichter bij elkaar naar het verdwijnpunt .
Hoewel eerdere kunstenaars experimenteerden met die drie - dimensionale ruimte in twee dimensies , Brunelleschi's 'ontdekking' geleid tot een systematische methode voor het projecteren van de ruimte met behulp van wiskunde en geometrie . In 1435 , Leon Battista Alberti beschreven Brunelleschi's ontdekking in " On Schilderen , " de eerste Renaissance verhandeling over het onderwerp. De combinatie van wetenschap en wiskunde met schilderen en tekenen ondersteunde argumenten die schilders waren niet ambachtslieden maar filosofen . Dergelijke argumenten hebben geleid tot een verandering in de status van de kunstenaar die volwaardige ontstond in de Renaissance met Leonardo da Vinci , Michelangelo , Rafaël en Titiaan .
Neoclassicisme
" classicisme " verwijst naar later kunst geïnspireerd door de oude Griekse en Romeinse esthetica en geschiedenis . Hoewel kunstenaars uit de Renaissance waren openlijke classici , de opkomst van het neoclassicisme in midden van de 18e tot begin 19e eeuw in Europa nieuw leven ingeblazen en geherdefinieerd het belang van de klassieke kunst .
In 1764 publiceerde Johann Joachim Winckelmann " De geschiedenis van de Oude Kunst Onder de Grieken , " die een nieuwe benadering van kunst in die Winckelmann bevatte afgebakend de geschiedenis van de Griekse kunst als van de Griekse cultuur . Een van de meest gelezen boeken van de dag , tekst Winckelmann 's beïnvloed Europese kunstenaars . Met het begin van de archeologische opgravingen in Pompeii en Herculaneum , neoklassieke kunstenaars genoten van een veel diepere kennis van de klassieke kunst dan hun voorgangers Renaissance .
Jacques - Louis David's canonieke schilderij " De eed van Horatii " uit 1784, toont David diepe kennis van de Romeinse cultuur hij afgebeeld . David schilderde de drie Horatii broers zweren dat ze zullen verdedigen Rome tot de dood . David hief dit verhaal van een oude Romeinse tekst van Livius beschrijft de oorlogen tussen Rome en Alba in de 7e eeuw . David onderzocht 7e eeuwse Romeinse kleding en architectuur om nauwkeurige blijven om de historische periode . ( zie referentie 2 )
uitvinding van de fotografie
Louis - Jacques-Mand &# xE9; Daguerre de daguerreotypie voorgelegd aan de leden van de Franse Acad &# xE9; mie des Sciences op 7 januari 1839 Een daguerrotype is een metalen plaat bereid met lichtgevoelige chemicaliën. Wanneer geplaatst in een onverlichte doos met een klein diafragma ( camera obscura ) , de plaat slaat de scène buitenkant van de camera
Daguerre legde het proces om een gezamenlijke zitting van het Acad &# xE9; . Mie des Sciences en het Acad &# xE9; mie des Beaux - Arts in augustus van hetzelfde jaar . Een ooggetuige schreef : . . . "Een van de publiek wankelde , werd lastiggevallen met vragen en zei , als een met gezag , ' bitumen en olie van lavendel ' wanneer eindelijk de sessie beëindigd en ik wist dat het echte geheim , ik liep naar kopen jodium en vervloekte de ondergaande zon voor het aanbrengen van mijn experimenten tot de dag van morgen . . . In een dag of wat camera's werden gericht op openbare gebouwen overal. "
de populariteit van de daguerrotype vanwege zijn ongekende naturalisme ( het vasthouden aan de uiterlijk van de natuurlijke wereld ) , later viel op de efficiëntere technologieën , ontwikkeld door William Henry Fox Talbot . De daguerrotype registreert eens een scène . Het is een negatief , waarbij lichte en donkere waarden worden omgekeerd . De hoogglans van het zilveren oppervlak reflecteert de negatieve en maakt het opgenomen beeld verschijnen met licht en donker in hun juiste plaatsen .
Talbot 's uitvinding van een negatief beeld van waaruit de fotograaf meerdere positieven kan maken bleek een goedkopere en snellere manier om foto's te
Impressionisme
mogelijkheid Fotografie 's om snel en nauwkeurig vastleggen van de natuurlijke wereld uitgedaagd schilders nemen . in de tweede helft van de 19e eeuw . Impressionistische schilders van de jaren 1870 en 1880 wendde zich van het naturalisme en groeide geïnteresseerd in de optische eigenschappen van kleur en licht .
De snelle en brede penseelstreken die impressionistische schilderijen kenmerken blijkt uit de nadruk op het schilderen en plein air ( een artistiek termijn voor het schilderen van buiten ) . Met maar een paar uur om een scène op te nemen , impressionisten als Claude Monet gericht op het vastleggen van licht en oppervlakte-effecten
De term " impressionisme " komt van Monet 1872 schilderij " Impression - Sunrise, " . Satire door de Franse criticus Louis LeRoy , die schreef : . " impression --- ik was er zeker van dat ik was gewoon mezelf te vertellen dat , omdat ik onder de indruk was , moest er een indruk van te zijn ... en wat vrijheid , wat het gemak van vakmanschap Behang in ! de embryonale toestand is meer afgewerkt dan die zeegezicht . " LeRoy per ongeluk bedacht de naam van de beweging , als impressionistische schilders heeft de term als een grap .
Post- Impressionisme
" Post- impressionisme " niet een bepaalde artistieke stijl te definiëren , het is een algemene term voor het schilders werken na het impressionisme . Post- impressionistische kunstenaars als Van Gogh , Gauguin , C &# xE9; . Zanne en Seurat allemaal geschilderd in verschillende stijlen
Gauguin begon als een effectenmakelaar , was getrouwd en had vijf kinderen . Na befriending impressionistische schilder Camille Pissarro , Gauguin wijdde zich aan de kunst en uiteindelijk gescheiden van zijn familie .
Gauguin behaalde weinig succes tijdens zijn leven . Arme en gefrustreerd , Gauguin vertrok naar Tahiti in 1891 , waar hij veel van zijn beroemdste werken gemaakt . Exotische en gevuld met vet en unnaturalistic kleuren , Gauguin schilderijen zijn zeer individualistisch en dus vormen bijzondere problemen voor interpretatie. Toch zijn gebruik van symbolische kleur en exotische onderwerp later een inspiratiebron voor kunstenaars die geïnteresseerd zijn in de kunst van het niet-Europese culturen , zoals Picasso .