Arts >> Kunst en amusement >  >> Art >> Fine Art

Principes van kunstgeschiedenis

De Zwitserse kunsthistoricus Heinrich Wölfflin , afgebakend met de beginselen van de kunstgeschiedenis in zijn invloedrijke boek Kunstgeschichtliche Grundbegriffe ( The Principles of Art History ) , voor het eerst gepubliceerd in 1915 In dit boek , Wölfflin legt vijf contrasterende concepten die het definiëren aard van een kunstwerk . Wölfflin uitgebreid op deze concepten in het kader van de overgang van Renaissance naar Barok kunst , maar de thema's zijn meer breed toepasbaar op andere tijden ook. Lineaire en Schilderkunstige

Dit reikt van de zuiver lineaire , als een inkttekening , de zuiver schilderkunstige , zoals werk van Mark Rothko . De eerste wordt gekenmerkt door een scherpe afbakening tussen de verschillende gebieden van het werk , met de nadruk op vorm en lijn . Deze laatste bestaat uit kleur en massa , en kenmerkt vaak schaduw en geleidelijke overgang tussen de velden .
Plane en Recessie

Hoewel Wölfflin lang vóór het verschijnen van Abstract schrijven was expressionisme , wordt deze koppeling het meest effectief blijken uit die beweging. Abstract Expressionisme benadrukte vliegtuig en vlakheid als concessie aan de werkelijkheid van het doek over de illusie van het perspectief . Recessie , anderzijds , is een kenmerk van meer traditionele kunst gekenmerkt door Renaissance schilderen , waarbij de schilder getracht de vlakheid van het beeldvlak overwonnen door het creëren van een illusie van diepte en perspectief .


gesloten en Open Form

de meeste van toepassing op de beeldhouwkunst, de concepten van gesloten en open vorm ook worden gebruikt in verwijzing naar de voorstellingen in de schilderkunst . Gesloten vorm is vertegenwoordigd in stasis , in vaste massa , en in een samenhangend , naar zichzelf verwijzende samenstelling , terwijl de open vorm is zijn tegenpool : traliewerk , multi - directionele , en die zich bezighouden met de omringende ruimte op een dynamische manier


veelheid en eenheid

Wölfflin zag veelheid uitgedrukt in klassieke kunst , en in de kunst die hij tijdens de Renaissance verwezen . Veelheid wordt bereikt in de expressie van onafhankelijke maar gecoördineerde elementen , terwijl de eenheid wordt uitgedrukt in kunstwerken die zijn gewijd aan een enkel motief , dat het zelfstandig bestaan ​​van de delen overschrijft .
Duidelijkheid en Onduidelijkheid

Hoewel uitgedrukt in het Engels deze termen impliceren waardeoordelen ( helderheid is goed , onduidelijkheid is niet goed ) , Wölfflin niet te betekenen op deze manier. Helderheid is een grondige expressie vorm , bijvoorbeeld door gebrek aan schaduw of paradox en onduidelijkheid vertegenwoordigt het tegendeel : de opneming van dubbelzinnigheid door het gebruik van schaduw of andere complicerende apparaat , waardoor een waarnemingsvermogen vorm voorkomen en waardoor de leerstof impliceren zijn eigen voortbestaan ​​.

Fine Art

Verwante categorieën