- Polyfonie: De muziek van Bach bevat vaak meerdere onafhankelijke melodielijnen die tegelijkertijd worden gespeeld. Hierdoor ontstaat een rijke en complexe textuur die kenmerkend is voor barokmuziek.
- Contrapuntische textuur: Bachs muziek wordt vaak gecomponeerd met behulp van contrapunt, een techniek waarbij meerdere melodielijnen tegen elkaar worden gespeeld. Hierdoor ontstaat er een gevoel van evenwicht en symmetrie in de muziek.
- Gebruik van fuga: Bach was een meester van de fuga, een contrapuntische vorm waarin een hoofdthema wordt geïntroduceerd en vervolgens wordt uitgewerkt via een reeks imitatieve inzendingen. Bachs fuga's zijn vaak complex en ingewikkeld, en tonen zijn beheersing van contrapunt en compositietechniek.
- Gebruik van versieringen: De muziek van Bach bevat vaak versieringen, zoals trillers, bijtende tonen en wendingen. Deze versieringen verfraaien de melodie en helpen een expressiever geluid te creëren.
- Chromatiek: Bach gebruikt soms chromatiek, het gebruik van noten die geen deel uitmaken van de diatonische toonladder, om een gevoel van spanning en drama in zijn muziek te creëren.
- Gebruik van toetsinstrumenten: Bach was een virtuoos toetsenist en hij schreef een aanzienlijke hoeveelheid muziek voor toetsinstrumenten, waaronder klavecimbel, orgel en clavichord. Zijn klavierwerken verkennen vaak het volledige scala aan mogelijkheden die deze instrumenten bieden, en tonen zijn technisch meesterschap en muzikale verbeeldingskracht.
Over het algemeen wordt de stijl van Bach gekenmerkt door zijn complexiteit, zijn focus op contrapunt en polyfonie, zijn gebruik van fuga en versieringen, en zijn verkenning van het volledige scala aan mogelijkheden die toetsinstrumenten bieden.