1. Schuld en obsessie :Het repetitieve gebaar van Lady Macbeth, haar handen wrijven of wassen, kan een weergave zijn van haar wanhopige poging om zichzelf te reinigen van de psychologische smet van haar misdaden. De constante handbeweging suggereert haar obsessie met het wegnemen van het schuldgevoel dat haar achtervolgt.
2. Zelfvernietiging :Het wrijven of wassen van haar handen kan ook worden gezien als een vorm van zelfkastijding of zelfbeschadiging. Lady Macbeth straft zichzelf misschien voor haar wandaden, gedreven door het gewicht van haar schuldgevoel.
3. Wanen en hallucinaties :De handbewegingen kunnen de verslechterende mentale toestand van Lady Macbeth symboliseren. Het kan zijn dat ze hallucineert of wanen ervaart, bloed of denkbeeldige vlekken ziet die niet kunnen worden verwijderd, waardoor ze dwangmatig haar handen wast.
4. Verlies van controle :De paniekerige handgebaren van Lady Macbeth kunnen erop duiden dat ze de controle over haar gedachten, emoties en daden verliest. Ze is niet langer de sterke, ambitieuze vrouw die ze ooit was, terwijl haar greep op de werkelijkheid wegglijdt.
5. Waanzin :De repetitieve handwasbewegingen kunnen worden geïnterpreteerd als een teken van waanzin of waanzin die de geest van Lady Macbeth overneemt. Terwijl haar schuldgevoel haar verteert, vervalt ze in waanzin, niet in staat om te ontsnappen aan de kwelling die ze voelt.
6. Ironie :Het handenwassen van Lady Macbeth heeft ook een gevoel van ironie. In het eerste deel van het stuk spoort ze haar man aan om het bloed van zijn handen te wassen na de moord op Duncan. Nu zit ze gevangen in een soortgelijke situatie en is ze niet in staat het schuldgevoel dat haar plaagt weg te wassen.
Over het geheel genomen benadrukken de handbewegingen van Lady Macbeth in Act 5, Scene 1 de diepte van haar mentale angst en schuldgevoel. Ze dienen als een krachtig symbool van haar verslechterende gemoedstoestand terwijl ze worstelt met de gevolgen van haar daden.