"Opmerking over commercieel theater" van W.H. Auden is een tot nadenken stemmend gedicht dat ingaat op de aard van commercieel theater en de impact ervan op artistieke expressie. Auden biedt een kritisch onderzoek naar de compromissen die gepaard gaan met commercieel succes en werpt belangrijke vragen op over het doel en de waarden van theater in de samenleving.
Het gedicht begint met een toon van berusting, terwijl de spreker zegt:'We moeten elkaar liefhebben of sterven.' Dit vormt de basis voor de daaropvolgende verkenning van de spanning tussen artistieke integriteit en financieel succes. Auden suggereert dat commercieel theater winst boven artistieke verdienste stelt en dat dit de creatieve vrijheid van kunstenaars in gevaar brengt.
Het gedicht benadrukt de druk op toneelschrijvers om zich te conformeren aan de populaire smaak en de verwachtingen van het publiek. Auden schrijft:"We moeten ervoor zorgen dat het publiek wil wat wij willen." Dit illustreert de uitdagingen bij het vinden van een evenwicht tussen trouw blijven aan de artistieke visie en tegelijkertijd tegemoetkomen aan de eisen van de markt. Het gedicht impliceert dat commercieel succes vaak het opofferen van artistieke idealen vereist, wat kan leiden tot een gevoel van desillusie en frustratie onder kunstenaars.
Auden benadrukt ook de machtsdynamiek binnen de theaterindustrie, met name de invloed van producenten en investeerders die de financiële macht in handen hebben. De spreker uit zijn wrok jegens deze figuren en beschrijft ze als ‘de groten’ die ‘ons bedriegen wat ons toekomt’. Dit suggereert dat de commercialisering van theater de autonomie van kunstenaars en hun vermogen om hun eigen werk te controleren ondermijnt.
Het gedicht suggereert verder dat commercieel theater een cyclus van conformiteit in stand houdt, aangezien toneelschrijvers succesvolle formules imiteren in plaats van hun eigen unieke stem na te streven. Auden klaagt:'We moeten de zinnen herhalen die we hebben gehoord.' Dit weerspiegelt de homogenisering van theaterproducties en de onderdrukking van creativiteit ten gunste van bewezen publiekstrekkers.
Naarmate het gedicht vordert, verandert Audens toon van berusting in uitdagendheid en hoop. De spreker verklaart:"Maar laten we niet te neerslachtig zijn." Dit markeert een keerpunt in het gedicht, aangezien Auden kunstenaars aanmoedigt om de druk van de commercialisering te weerstaan en trouw te blijven aan hun artistieke roeping.
Het gedicht eindigt met een overtuigende bevestiging van het belang van kunst, zelfs in het licht van commerciële uitdagingen:
"Want ook al zijn we klein, we zijn niet niets."
Deze krachtige uitspraak onderstreept het belang van artistieke expressie en de blijvende waarde van creativiteit, ongeacht de beperkingen die door commerciële krachten worden opgelegd.
Tot slot:"Note on Commercial Theatre" van W.H. Auden is een aangrijpende verkenning van de spanningen tussen artistieke integriteit en commercieel succes in de theaterindustrie. Door zijn kritische onderzoek spoort Auden kunstenaars aan om zich te verzetten tegen conformiteit, hun unieke stem te omarmen en artistieke verdiensten voorrang te geven boven financieel gewin. Het gedicht herinnert aan de blijvende kracht van kunst om te verheffen, uit te dagen en te inspireren, zelfs te midden van de uitdagingen van de commercialisering.