Delaunay's fascinatie voor kleur bracht hem ertoe zijn kenmerkende stijl van het orfisme te ontwikkelen, waarin de nadruk werd gelegd op het samenspel van pure, verzadigde kleuren en geometrische vormen. Hij probeerde een visuele ervaring te creëren die niet gebonden was aan de representatie van objecten, maar eerder gericht was op de inherente kwaliteiten van kleur en het vermogen ervan om emoties en gemoedstoestanden op te roepen. Door zijn experimenten met kleur verlegde Delaunay de grenzen van de abstracte kunst en hielp hij het belang van kleur als centraal element in de moderne schilderkunst te vestigen.