De Sumeriërs geloofden in een enorm pantheon van goden en godinnen, die elk specifieke krachten, rollen en domeinen hadden. Deze goddelijke wezens werden als antropomorf beschouwd en bezaten mensachtige vormen, emoties en persoonlijkheden.
2. Goddelijke Hiërarchie:
De Sumerische goden waren georganiseerd in een hiërarchische structuur, met de machtigste en belangrijkste goden aan de top. Het pantheon werd geleid door de belangrijkste goden die bekend stonden als An (god van de lucht) en Ki (godin van de aarde). Andere belangrijke goden waren Enlil (god van lucht en stormen), Inanna (godin van liefde en oorlog), Utu (god van de zon) en Nanna (god van de maan).
3. Stadsgoden en -godinnen:
Elke Sumerische stadstaat had zijn eigen beschermgod of godin, die werd beschouwd als de beschermer en goddelijke heerser van de stad. De stad Ur aanbad bijvoorbeeld Nanna, terwijl Nippur Enlil vereerde. Deze lokale goden speelden een centrale rol in het religieuze en politieke leven van hun respectievelijke steden.
4. Tempels en aanbidding:
De Sumeriërs bouwden prachtige tempels gewijd aan hun goden. Deze tempels waren niet alleen plaatsen van aanbidding, maar dienden ook als centra van economische, sociale en politieke activiteiten. Religieuze rituelen, gebeden en offers werden door priesters en priesteressen uitgevoerd om de goden te eren en hun gunst te zoeken.
5. Heilige teksten en mythen:
De Sumeriërs beschikten over een rijke hoeveelheid religieuze literatuur, waaronder mythen, hymnen en gebeden. Deze teksten bieden waardevolle inzichten in de Sumerische overtuigingen, praktijken en de interacties tussen goden en mensen. De bekendste van deze teksten is het Gilgamesj-epos, dat de avonturen vertelt van de legendarische koning van Uruk.
6. Goddelijke interventie en profetieën:
De Sumeriërs geloofden dat de goden rechtstreeks konden ingrijpen in menselijke aangelegenheden en de loop van de gebeurtenissen konden beïnvloeden. Ze keken naar tekenen, voortekenen en profetieën om de wil van de goden te begrijpen en hun daden dienovereenkomstig te sturen.
7. Overtuigingen in het hiernamaals:
De Sumeriërs hadden een concept van een hiernamaals, maar hun begrip was niet volledig ontwikkeld vergeleken met latere Mesopotamische beschavingen. Ze geloofden dat individuen na de dood zouden afdalen naar de onderwereld (Kur), geregeerd door de god Nergal. Het hiernamaals werd vaak afgeschilderd als een somber en schimmig rijk.
Over het geheel genomen werd de Sumerische kijk op goden gekenmerkt door een diep religieus en polytheïstisch wereldbeeld, met een hiërarchisch goddelijk pantheon, stadsgoden, tempels, heilige teksten en een geloof in goddelijke interventie en het hiernamaals.