Administratieve functies: Schrijven was cruciaal voor het efficiënte beheer van een geavanceerde beschaving. Het stelde Sumeriërs in staat administratieve processen te documenteren, wet- en regelgeving te creëren en verschillende activiteiten binnen hun stadstaten bij te houden.
Historische en literaire werken: Naast boekhouding en administratie gebruikten de Sumeriërs ook het schrift om historische teksten te creëren, zoals het 'Gilgamesj-epos', en literaire composities. Deze geschriften gaven inzicht in hun culturele overtuigingen, religieuze praktijken en het dagelijks leven.
Intellectuele en wetenschappelijke vooruitgang: Door te schrijven konden de Sumeriërs hun observaties en ontdekkingen op verschillende gebieden vastleggen, waaronder astronomie, wiskunde en geneeskunde. Dit vergemakkelijkte de accumulatie en verspreiding van kennis, wat de intellectuele en wetenschappelijke vooruitgang stimuleerde.
Artistieke expressie en communicatie: Schrijven opende nieuwe mogelijkheden voor artistieke expressie, omdat de Sumeriërs nu complexe ideeën en verhalen konden overbrengen door middel van geschreven woorden. Dit verrijkte hun culturele en intellectuele landschap.