Gimple's dagen waren gevuld met capriolen waardoor de dorpelingen hun hoofd schudden en in zichzelf grinnikten. Hij praatte met de bomen, danste met de regendruppels en probeerde zelfs te vliegen door veren aan zijn armen te bevestigen. Zijn capriolen brachten vaak een glimlach op de gezichten van de dorpelingen, maar ze fluisterden ook onder elkaar en vroegen zich af of hij werkelijk een dwaas was of dat er iets meer aan de hand was met zijn excentriciteiten.
Op een mooie dag arriveerde een reizende koopman in het dorp, met een prachtige reeks waren uit verre landen. De dorpelingen verzamelden zich om hen heen en verwonderden zich over de exotische stoffen, glinsterende juwelen en kruiden die de lucht vulden met verleidelijke aroma's. Tussen hen stond Gimple met zijn gebruikelijke grijns, zijn ogen fonkelden van nieuwsgierigheid.
Terwijl de koopman een bijzonder verfijnde robijnen halsketting tentoonstelde, deed Gimple een stap naar voren, zijn ogen gericht op de stralende edelsteen. Hij strekte zijn hand uit en raakte zachtjes de ketting aan, terwijl zijn vingers het delicate oppervlak volgden. Plotseling straalde er een warm licht uit de robijn, dat Gimple in zijn gloed omhulde.
De dorpelingen keken verbaasd toe hoe Gimple voor hun ogen begon te transformeren. Zijn gescheurde mantel veranderde in een schitterend gewaad, en zijn gedrag werd wijs en beheerst. De eens zo dwaze man straalde nu een aura van wijsheid en macht uit.
Gimple wendde zich tot de koopman en sprak met een stem die de aandacht opeiste. 'Deze robijn bevat de kennis en wijsheid van oude beschavingen. Hij heeft mij als drager gekozen en ik zal zijn macht gebruiken voor de verbetering van de mensheid', verklaarde hij.
Vanaf die dag stond Gimple niet langer bekend als de dorpsdwaas, maar als de wijze wijze. Hij reisde door het land en gebruikte de wijsheid die hem door de robijn werd geschonken om anderen te leiden en te inspireren. Zijn leringen brachten verlichting voor talloze zielen, en hij werd een baken van hoop in een wereld die vaak geplaagd wordt door duisternis.
En zo verspreidde het verhaal van Gimple, de dwaas die wijze werd, zich wijd en zijd, en diende als herinnering dat ware wijsheid soms verborgen kan zijn in de meest onverwachte bronnen.