1. Geslachtsverschillen in moreel redeneren: Gilligan daagde de dominante theorieën over morele ontwikkeling uit, zoals de theorie van Kohlberg, die voornamelijk gebaseerd waren op onderzoek naar mannelijke proefpersonen. Ze betoogde dat de morele redenering van vrouwen vaak verschilt van die van mannen en niet adequaat kan worden vastgelegd in bestaande kaders.
2. De "andere stem" van vrouwen: Gilligan stelde voor dat het morele redeneren van vrouwen vaak meer nadruk legt op relaties, zorg en verantwoordelijkheid jegens anderen dan op abstracte principes en rechtvaardigheid. Ze noemde dit de ‘andere stem’ van vrouwen in morele besluitvorming.
3. De ethiek van de zorg: Gilligan introduceerde het concept van zorgethiek als een centraal onderdeel van morele ontwikkeling. De zorgethiek richt zich op het belang van de zorg voor anderen, het koesteren van relaties en het onderhouden van sociale verbindingen als fundamentele morele principes.
4. Kritiek op Kohlbergs theorie: Gilligan bekritiseerde Kohlbergs theorie van morele ontwikkeling vanwege de nadruk op universele morele principes en de verwaarlozing van de contextuele en relationele aspecten van moraliteit. Ze voerde aan dat Kohlbergs theorie bevooroordeeld was in de richting van mannelijke perspectieven en de betekenis van zorg en verantwoordelijkheid bij morele besluitvorming over het hoofd zag.
5. De rechtvaardige gemeenschapsaanpak: Gilligans onderzoek bracht haar ertoe een alternatieve benadering van morele ontwikkeling voor te stellen, die het belang van het creëren van rechtvaardige gemeenschappen benadrukt. Ze betoogde dat morele groei het bevorderen van relaties inhoudt die gebaseerd zijn op gelijkheid, respect en het vermogen om conflicten op te lossen door middel van dialoog en samenwerking.
6. Impact op de feministische ethiek en psychologie: Gilligans werk heeft een aanzienlijke invloed gehad op de feministische ethiek, psychologie en genderstudies. Het daagde traditionele noties van moraliteit uit en breidde het begrip van morele ontwikkeling uit met perspectieven die relaties, zorg en onderlinge afhankelijkheid waarderen.
Gilligans onderzoek is bekritiseerd vanwege de focus op genderverschillen in plaats van individuele variaties binnen gendergroepen. Haar nadruk op de ethiek van zorg en het belang van relaties in morele ontwikkeling heeft echter nieuwe inzichten opgeleverd en ons begrip van moreel redeneren en besluitvorming verbreed.