1. Fysieke misvorming van Phantom:
Er wordt beschreven dat Erik een monsterlijk en misvormd gezicht heeft, wat het voor hem moeilijk maakt om met anderen om te gaan zonder hen bang te maken of af te weren. Deze fysieke misvorming beïnvloedt zijn gevoel van eigenwaarde en zorgt ervoor dat hij zich geïsoleerd en onbegrepen voelt.
2. Gemaskeerde identiteit:
Erik verbergt zijn identiteit achter het masker van de Phantom, dat zowel een symbool wordt van zijn macht over het operahuis als een barrière die hem ervan weerhoudt betekenisvolle verbindingen met anderen aan te gaan. Deze anonimiteit belemmert zijn vermogen om echte relaties aan te gaan en houdt hem gevangen in een leven van isolatie.
3. Onbeantwoorde liefde:
Erik wordt hevig verliefd op de jonge sopraan Christine Daaé, maar zijn liefde blijft onbeantwoord omdat ze zich aangetrokken voelt tot Raoul, Vicomte de Chagny. Eriks onbeantwoorde liefde bezorgt hem grote emotionele pijn en drijft hem ertoe wanhopige maatregelen te nemen om haar genegenheid te winnen.
4. Sociaal isolement:
Door zijn fysieke misvorming wordt Erik uitgesloten van de beleefde samenleving en gedwongen om in de ondergrondse diepten van het operahuis te leven, weg van de buitenwereld. Dit sociale isolement versterkt zijn eenzaamheid en bitterheid jegens degenen die worden geaccepteerd en geliefd.
5. Behoefte aan erkenning:
Erik verlangt diep naar erkenning en acceptatie, maar zijn fysieke verschijning en teruggetrokken levensstijl maken het hem onmogelijk deze verlangens te verwezenlijken. Dit verlangen naar erkenning voedt zijn verlangen om erkend te worden als groot muzikant en zijn pogingen om de Parijse Opera onder controle te krijgen.
6. Conflict met Raoul:
Erik beschouwt Raoul als een rivaal voor Christine's genegenheid, wat leidt tot een gespannen en gevaarlijke rivaliteit tussen hen. De aanwezigheid van Raoul bemoeilijkt Erik's pogingen om Christine's hart te winnen nog meer, waardoor er extra obstakels ontstaan voor zijn achtervolging van haar.
7. Wraak op de managers:
Erik koestert een wrok tegen de managers van de Parijse Opera omdat ze hem hebben ontslagen vanwege zijn misvorming. Zijn verlangen naar wraak drijft hem ertoe de producties van de opera te manipuleren en het personeel te terroriseren, wat chaos en ontwrichting veroorzaakt.
8. Tragisch einde:
Uiteindelijk leidt Eriks onvermogen om zijn uitdagingen te overwinnen tot zijn tragische ondergang. Hij is niet in staat de liefde van Christine te winnen, zijn plannen leiden tot de vernietiging van het operahuis en hij sterft uiteindelijk alleen en onbemind.