Angst: John Proctor vreest de gevolgen als hij zich uitspreekt tegen Abigail. Hij weet dat ze machtig en invloedrijk is in Salem, en hij maakt zich zorgen dat als hij haar van liegen beschuldigt, hij zichzelf en zijn gezin in gevaar zal brengen.
Gebrek aan bewijs: John Proctor heeft geen concreet bewijs ter ondersteuning van zijn bewering dat Abigail een fraudeur is. Hij heeft haar vreemd gedrag zien vertonen, en hij heeft geruchten over haar gehoord, maar hij heeft niets dat hij aan de rechtbank kan voorleggen als bewijs van haar schuld.
Tegenzin om Abigail te verraden: John Proctor heeft een complexe relatie met Abigail. Hoewel ze hem heeft verraden, heeft hij nog steeds gevoelens voor haar. Hij aarzelt om haar als fraudeur te ontmaskeren, omdat hij haar geen pijn wil doen.
Verlangen om de onschuldigen te beschermen: John Proctor weet dat als Abigail als fraudeur wordt ontmaskerd, veel onschuldige mensen zullen worden vrijgesproken. Hij weet echter ook dat het uitspreken van haar tegen haar zou kunnen leiden tot geweld en onrust in Salem. Hij aarzelt om actie te ondernemen, omdat hij niet verantwoordelijk wil zijn voor het veroorzaken van schade aan anderen.
Uiteindelijk leidt de aarzeling van John Proctor om Abigail als fraudeur te ontmaskeren tot de tragische gebeurtenissen die zich in het stuk afspelen. Als hij zich eerder had uitgesproken, had hij misschien de dood van onschuldige mensen kunnen voorkomen. Zijn angst, gebrek aan bewijs, onwil om Abigail te verraden en de wens om de onschuldigen te beschermen droegen echter allemaal bij aan zijn stilzwijgen, waardoor Abigails leugens konden voortduren en de processen konden doorgaan.