1. Vertegenwoordigen van de ontmenselijking van het Joodse volk :De vergelijking van Joodse mensen met poppen benadrukt het systematische proces van ontmenselijking dat door de nazi’s werd uitgevoerd. Ze werden ontdaan van hun individualiteit, behandeld als louter objecten, en misten enige zeggenschap of controle over hun eigen leven.
2. Bruno's perceptie :Bruno, de jonge hoofdpersoon van het verhaal, beschouwt het Joodse volk in het concentratiekamp als ‘poppen’ omdat hij beschermd is tegen de volle omvang van de verschrikkingen van de Holocaust. Voor een onschuldig kind als Bruno lijken de gestreepte pyjama's die de Joodse gevangenen dragen op poppenkleding, wat zijn beperkte begrip van de situatie weerspiegelt.
3. Verlies van onschuld :Terwijl Bruno omgaat met Shmuel, een jonge Joodse jongen die in het concentratiekamp woont, begint hij geleidelijk de harde realiteit en de ware aard van het naziregime te begrijpen. De metafoor van de poppenbeschaving ontwikkelt zich tot een krachtig symbool van het verlies van de onschuld en het besef van de wreedheden die worden begaan.
4. Moreel conflict en empathie :Bruno's ontdekking dat Shmuel niet zomaar een 'pop' is, maar een mens met emoties, gedachten en gevoelens, creëert een intern conflict in hem. De metafoor benadrukt de morele strijd waarmee Bruno wordt geconfronteerd terwijl hij worstelt met empathie en mededogen, ondanks de propaganda en conditionering waaraan hij is onderworpen.
5. Symbool van onwetendheid en ontkenning :De metafoor dient ook als commentaar op de opzettelijke onwetendheid en ontkenning van veel individuen tijdens de Holocaust. Bruno's aanvankelijke perceptie van Joodse mensen als poppen weerspiegelt hoe sommige mensen ervoor kozen blind te blijven voor de verschrikkingen die om hen heen plaatsvinden, bewust of onbewust.
6. Verbinding met het perspectief van het kind :De metafoor van de beschaving van poppen resoneert sterk met het perspectief van de kinderlezer. Kinderen bekijken de wereld vaak door een lens van verbeelding en vereenvoudigen complexe situaties om ze te begrijpen. De metafoor creëert een verband tussen het eigen begrip van de lezer en Bruno's beperkte begrip van de tragische gebeurtenissen.
Over het geheel genomen voegt de metafoor van de beschaving van poppen een aangrijpende laag toe aan het verhaal van 'De jongen in de gestreepte pyjama' door de centrale thema's van ontmenselijking, verloren onschuld en het morele conflict dat voortkomt uit de erkenning van de mensheid te midden van overweldigende onmenselijkheid te belichamen.