1. Angst en wraak: De primaire motivatie van Hook is zijn diepgewortelde angst voor krokodillen, met name degene die zijn hand inslikte en nu wraak zoekt. Deze angst manifesteert zich als paranoia en agressie en drijft hem ertoe om de mensen om hem heen uit te halen. Zijn obsessie met het doden van Peter Pan, die volgens hem verantwoordelijk is voor zijn hand, is een direct gevolg van deze angst.
2. Power and Control: Als de kapitein van de Jolly Roger, Hook hunkert naar kracht en controle. Hij probeert constant zijn dominantie over zijn bemanning en de kinderen op Neverland te laten gelden. Deze behoefte aan controle komt waarschijnlijk voort uit zijn onzekerheid en zijn onvermogen om Peter Pan echt te intimideren, die zijn autoriteit constant ondermijnt.
3. Jaloezie en afgunst: Hook is diep jaloers op de jeugdige onsterfelijkheid van Peter Pan en de aanbidding die hij van de verloren jongens ontvangt. Hij hoort bij Peter's zorgeloze geest en zijn vermogen om contact te maken met kinderen, die hij zelf worstelt om te bereiken. Deze afgunst voedt zijn verlangen om Peter te vernietigen en zijn plaats te claimen als de leider van Neverland.
4. Psychologisch trauma: Hoewel niet expliciet vermeld, kan Hooks ontmoeting met de krokodil diep psychologisch trauma hebben veroorzaakt, wat leidt tot zijn vluchtige en onvoorspelbare gedrag. Zijn constante angst en woede kunnen een symptoom van PTSS zijn, waardoor hij een complexere en dwingender schurk is.
5. Symbolische weergave: Het karakter van Hook dient ook als een symbolische weergave van de angst om op te groeien en de angsten die worden geassocieerd met volwassenheid. Zijn constante strijd met Peter Pan weerspiegelt het interne conflict tussen het willen behouden van onschuld in de kindertijd en de onvermijdelijkheid van volwassenheid en verantwoordelijkheid.
6. Klassiek archetype: Ten slotte past Hook in het klassieke archetype van de schurk die wordt gedreven door ambitie en angst. Zijn verlangen naar macht en zijn onvermogen om zijn trauma's uit het verleden te overwinnen, maken hem een herkenbare en dwingende antagonist, een personage dat de negatieve aspecten van de menselijke natuur belichaamt.
Door deze elementen te combineren, creëerde J.M. Barrie een schurk die zowel angstaanjagend als fascinerend is, een personage dat de duisternis in ons allemaal belichaamt.