De beste gedichten van de Harlem Renaissance

The Harlem Renaissance was een brede intellectuele en culturele beweging onder de leden van de Afrikaanse Gemeenschap , gecentreerd in en gesymboliseerd door de wijk Harlem in New York , bloeiende ruwweg tussen 1910 en 1940 Tijdens deze jaren , Harlem bevolking was overweldigend Afro-Amerikaanse , en het was de thuisbasis van schrijvers , dichters , schilders en musici . De Harlem Renaissance omvatte alles van politieke geschriften tot jazz muziek , en wordt vooral herinnerd voor dichters als Countee Cullen , Claude McKay , Jean Toomer . Langston Hughes was misschien wel de meest bekende Harlem Renaissance dichter. " De neger spreekt van Rivers '

Langston Hughes (1902-1967) publiceerde dit beroemde gedicht in zijn 1926 collectie genaamd " The Weary Blues . " Het gedicht verwijst naar de rivieren van de Afro-Amerikaanse geschiedenis, van de Nijl en de Congo aan de Mississippi , en vergelijkt ze met de ziel van de dichter : " Mijn ziel is diep gegroeid als de rivieren . "

" My People "
Harlem dichters protesteerden tegen onrecht .

Een andere geliefde gedicht van Hughes is de zeer korte lyrische " My People ", die raciale stereotypering verwart met het prijzen van de opvallende schoonheid van de gezichten , ogen , en zielen van zijn volk . Hughes ging over tot een reeks romans te schrijven , te beginnen met de prijswinnende " Niet Without Laughter ", evenals toneelstukken en non-fictie werken over de Afro-Amerikaanse ervaring .
" Als wij Must Die "

Deze beroemde 1919 gedicht van de Harlem - gebaseerde Jamaicaanse Amerikaanse dichter Claude McKay ( 1889-1948 ) protesteerde tegen een achtergrond van rassenrellen . De welbespraakte gedicht pleit voor een nobele dood in de strijd , als de dood is nodig , onder aanroeping van zijn volk om te sterven niet als varkens of honden , maar " ingedrukt om de muur , het sterven , maar vecht terug ! " McKay schreef ook romans , waaronder " Home to Harlem " (1928) .
" Zwarte Christus " verkoop, kopen, Harlem Renaissance wordt herinnerd voor zijn revolutionaire gedichten en romans .

Countee Cullen (1903-1946) bevestigde de romantische erfenis van het Engels poëzie , verzet tegen de oprukkende moderne invloeden zoals jazz , nog behandeld krachtig met raciale thema in gedichten zoals " Zwarte Christus , " het verhaal van een lynching slachtoffer om het leven te spreken van terug zijn beproeving . Cullen stierf suddently van ziekte op de leeftijd van 42
" Cane "

" Cane " ( 1923 ) , een korte boek van Jean Toomer ( 1894-1967 ) , naadloos combineert proza ​​en korte vers om een symbolisch beeld van de Afro-Amerikaanse leven te bieden , van de katoenvelden naar de grote steden . Korte uitbarstingen van modernistische poëzie hoogtepunt stedelijk leven : " Ballooned zoomen Cadillacs /zoeven , suizen in de straat auto tracks . "