Hier zijn een paar redenen waarom ‘A Psalm of Life’ niet als een didactisch gedicht wordt beschouwd:
1. Gebrek aan expliciete instructies:
In tegenstelling tot didactische gedichten die specifieke leringen of richtlijnen bieden, biedt 'A Psalm of Life' geen duidelijke lijst met morele lessen of instructies. In plaats daarvan moedigt het lezers aan om na te denken over verschillende aspecten van het leven en hun eigen betekenis te vinden.
2. Ontbreken van een narratieve structuur:
Didactische gedichten gebruiken vaak een verhalende structuur om hun leringen over te brengen. Ze kunnen een verhaal vertellen of een moraal presenteren in een fictieve of allegorische setting. Daarentegen mist "A Psalm of Life" een traditioneel verhaal. Het lijkt meer op een lyrische reflectie of een inspirerend stuk schrijven.
3. Focus op individuele expressie:
De nadruk in "A Psalm of Life" ligt op persoonlijk inzicht en individuele transformatie in plaats van op de directe verspreiding van leringen. Longfellow moedigt lezers aan om hun eigen pad te vinden en hun leven authentiek te leven.
4. Lyrische kwaliteiten:
"A Psalm of Life" heeft een sterke lyrische kwaliteit, gekenmerkt door zijn ritme, metrum en figuratieve taal. Het gedicht gaat meer over het creëren van een poëtische ervaring en het oproepen van emoties bij de lezer dan over het geven van eenvoudige instructies.
Hoewel 'A Psalm of Life' waardevolle inzichten in het leven biedt en een moreel verheffend effect op de lezers kan hebben, voldoet het over het algemeen niet aan de conventionele kenmerken van een didactisch gedicht. Het is in wezen een inspirerend vers dat uitnodigt tot introspectie en een positieve benadering van het leven aanmoedigt.