Jennings neemt de lezer mee in het leven van een vogel die op het punt staat te bevallen. De focus van het gedicht is het ei en de inhoud ervan. De dichter verpersoonlijkt het ei en geeft het menselijke kenmerken om zijn reis door het uitkomen uit te beelden – “En uit het hart van het ei klopt zijn leven.” Het gedicht suggereert ook dat het ei een wereld bevat, compleet met zijn luchten, bergen en rivieren.
Tijdens de reis van het ei brengt het gedicht een gevoel van verwachting, strijd en uiteindelijk triomf over als het wezen uitkomt. Het gedicht benadrukt het wonder en de schoonheid van het leven en eindigt met een reflectie op de kracht van de natuur.