Reiniging en zuiverheid: Water wordt vaak geassocieerd met zuivering en het wegwassen van zonden. In "Macbeth" benadrukt het echter ironisch genoeg het onvermogen van de personages om zichzelf te reinigen van de schuld aan hun misdaden.
Bloed en schuldgevoel: Water staat in contrast met bloed, wat de nasleep van geweld en moord symboliseert. De personages voelen zich besmet en belast door het bloed dat ze hebben vergoten, en water kan hun schuldgevoel niet wegspoelen.
Morele verslechtering: Naarmate Macbeths afdaling in de duisternis vordert, worden waterbeelden steeds meer geassocieerd met moreel verval, waanzin en waanzin.
Mislukte pogingen tot zuivering: Macbeths beroemde zin:"Zal de oceaan van alle grote Neptunus dit bloed wassen / schoon uit mijn hand?", weerspiegelt zijn wanhopige poging om zichzelf te reinigen, wetende dat dit onmogelijk is.
De natuur en het bovennatuurlijke: Water houdt ook verband met de bovennatuurlijke elementen in het stuk, vooral in de vorm van de heksen en hun profetieën. Bij hun verschijningen en bezweringen is vaak water betrokken, wat hun controle over mystieke krachten benadrukt.
Geboorte, wedergeboorte en wederopstanding: Water kan geboorte en wedergeboorte symboliseren, zoals te zien is in de slaapwandelscène van Lady Macbeth, waarin ze de 'vlekken' van haar handen probeert weg te wassen, wat een verlangen naar spirituele vernieuwing suggereert.
Spiegel van de ziel: Water fungeert als een spiegel die de innerlijke onrust en emotionele toestanden van de personages weerspiegelt. Tijdens de banketscène ziet Macbeth bijvoorbeeld de geest van Banquo en ervaart hij een intens schuldgevoel, waardoor hij gaat hallucineren en zich voorstelt dat hij in bloed verdrinkt.
Over het geheel genomen symboliseert water in "Macbeth" zuivering, schuldgevoel, moreel verval en de complexe wisselwerking tussen de natuurlijke en bovennatuurlijke rijken. Het benadrukt de worsteling van de personages met geweten, wroeging en de gevolgen van hun daden.