De titel zelf introduceert het idee van snelheid, wat een gevoel van snelheid en beweging in de geldstroom impliceert. De structuur van het gedicht weerspiegelt deze dynamiek, waarbij elke regel voortbouwt op de vorige, waardoor een ritmisch en accumulatief effect ontstaat.
Antigua gebruikt metaforen, personificaties en andere poëtische middelen om geld te personifiëren en de aanwezigheid en invloed ervan in het dagelijks leven te beschrijven. Ze verweeft persoonlijke observaties, historische referenties en culturele toespelingen met elkaar, waardoor een tapijt ontstaat dat resoneert met zowel persoonlijke als collectieve ervaringen.
Thema's als arbeid, uitbuiting en economische ongelijkheid komen naar voren door de lens van het verhaal van het gedicht. De dichter gaat in op de manieren waarop geld individuen kan controleren, verdelen en ontmenselijken, vooral degenen aan de rand van de samenleving.
Het gedicht daagt conventionele opvattingen over waarde, rijkdom en vooruitgang uit en legt de verborgen kosten en gevolgen bloot die gepaard gaan met het najagen van geld. Het moedigt lezers aan om na te denken over hun relatie met geld en de impact ervan op persoonlijk, sociaal en ecologisch welzijn.
Over het geheel genomen dient 'Velocity of Money' als een krachtige kritiek op de systemen en structuren die de geldstroom in de samenleving beheersen. Door het lyrische met het politieke te vermengen, creëert Antigua een tot nadenken stemmend en actueel werk dat resoneert met onze hedendaagse economische realiteit.