Welke woordparen uit Emily-gedichten bevatten het BESTE voorbeeld van schuin rijm?

In de gedichten van Emily Dickinson zijn veel voorbeelden van schuin rijm te vinden. Schuine rijm treedt op wanneer de eindklanken van twee woorden niet precies overeenkomen, maar wel vergelijkbare klanken hebben. Een van de beste voorbeelden van schuin rijm in de poëzie van Emily Dickinson is de combinatie van de woorden ‘vrede’ en ‘toename’ in de volgende regels:

>De ruisende wind bij avond

>Die stijgen en dan toenemen,

>Zijn slechts de echo's van het hart,

>Van de opgegeven vrede

In deze regels wordt het woord 'vrede' gecombineerd met het woord 'toename'. Hoewel de eindklanken van deze woorden niet perfect rijmen, hebben ze wel een vergelijkbare klank, wat een gevoel van consonantie creëert. Dit schuine rijm helpt een gevoel van eenheid en samenhang binnen het gedicht te creëren en draagt ​​bij aan de algehele muzikaliteit ervan.