Het gedicht begint met de verteller die de schoonheid van het lied van de nachtegaal beschrijft. Hij zegt dat het lied van de nachtegaal ‘zo lieflijk, zo schril, zo aangenaam’ is dat het ‘het hart doorboort’. Vervolgens vergelijkt hij het lied van de nachtegaal met de schoonheid van een vrouw. Hij zegt dat het lied van de nachtegaal "als het geluid van een luit of een gamba" is en dat het "zo zoet is als de geur van bloemen."
De verteller begint dan na te denken over de aard van liefde en verlies. Hij zegt dat liefde 'een vreugde van de hemel' is, maar ook 'een pijn van de hel'. Vervolgens zegt hij dat liefde 'een kwelling' is en dat het 'een genot' is. Hij besluit met te zeggen dat liefde 'een mysterie' is.
Het gedicht Nightingale van Sir Philip Sidney is een mooi en complex gedicht dat de aard van liefde en verlies onderzoekt. Het gedicht zit vol beelden en symboliek en is een bewijs van Sidneys vaardigheid als dichter.