Het gedicht schetst een levendig beeld van een treinreis door het platteland, waarbij het ritmische ritme van de sporen als hartslag fungeert. In de eerste strofe concentreert de spreker zich op het ritmische ‘klikken van de wielen’ terwijl de trein door het stille landschap snijdt. Het treinfluitje draagt bij aan deze ritmische kakofonie en wordt een griezelige ‘schrille schreeuw’. Dit geluid staat in schril contrast met de serene schoonheid van het landschap, met zijn vredige velden en door de maan gekuste weilanden.
De tweede en derde strofe concentreren zich op de passage van de trein door de kleine stations en de levens van degenen die daar wachten. De spreker legt de vluchtige momenten van verbinding vast tussen de passerende passagiers en de wachtende figuren. De lichten in de ramen van de trein en het station onthullen de menselijke ervaringen binnenin, van eenzaamheid tot haast. De spreker observeert passagiers die lezen, naar de maan staren en nadenken over hun leven, en presenteert een microkosmos van het spectrum van menselijke emoties en activiteiten.
Met de laatste strofe komt de reis ten einde, waarbij de trein op de bestemming van de spreker tot stilstand komt. De ‘rush of the quiet’, een plotselinge uitbarsting van stilte na de ritmische geluiden van de reis, is een grote verandering. De spreker landt onder een 'koude, bleke maan', wat suggereert dat de reis hen naar een andere wereld heeft gebracht, ver weg van de luidruchtige nummers en stations die ze zojuist hebben achtergelaten.
In termen van literaire middelen is het gedicht rijk aan beelden en personificatie. De treinwielen "klikken als een hart" en het fluitje schreeuwt "schril". De maan wordt beschreven als ‘koud en bleek’, en de treinstations zijn als ‘slapende honden’. Johansnes maakt ook effectief gebruik van contrast om de ongelijkheid tussen het vredige platteland en de luidruchtige trein te benadrukken, evenals de stilte van het eindstation vergeleken met de drukte van de reis.
Over het geheel genomen is ‘Night Train’ een zintuiglijk rijke weergave van een treinreis die thema’s als ritme en contrasten onderzoekt, terwijl menselijke ervaringen worden verweven met het tapijt van het platteland.