Arts >> Kunst en amusement >  >> Boeken >> Poëzie

Samenvatting van het gedicht De Vogelverschrikker van Walter de la mare?

In het gedicht 'De Vogelverschrikker' van Walter de la Mare begint de verteller met een gepersonifieerde beschrijving van een vogelverschrikkerfiguur die 'In het midden van de tarwe' staat. Er worden menselijke kenmerken aan de vogelverschrikker toegekend, waardoor hij wordt afgebeeld als een ‘eenzame schildwacht’, die naar de horizon ‘kijkt’. De sfeer die in het gedicht wordt gecreëerd is somber en de aanwezigheid van de vogelverschrikker in het veld geeft een enigmatisch gevoel van voorgevoel.

Terwijl de verteller nadenkt over de eenzame houding van de vogelverschrikker, trekken ze een vergelijking met een ‘afschuwelijke tragedie’. De vogelverschrikker wordt een symbool van vergeten of over het hoofd gezien lijden. De figuur lijkt een eeuwige stilte en eenzaamheid te verduren. De vogelverschrikker is een vergeten, angstaanjagende aanwezigheid geworden te midden van het vredige tafereel van het tarweveld.

Het gedicht benadrukt verder het isolement van de vogelverschrikker en beschrijft de afwezigheid van enige aanwezigheid in de buurt. Er wordt geen melding gemaakt van boeren of andere menselijke figuren. Deze eenzaamheid geeft de vogelverschrikker een griezelige en buitenaardse kwaliteit. Hij wordt afgebeeld als een schildwacht die over een leeg land waakt.

De blik van de vogelverschrikker is ook een opmerkelijk aspect van het gedicht. Hij wordt beschreven als ‘starend’, maar het object van zijn blik blijft onbekend. Deze dubbelzinnigheid draagt ​​bij aan de enigmatische kwaliteit van het gedicht en verwijst naar de verborgen innerlijke gedachten en emoties van de vogelverschrikker. Het laat lezers zich afvragen waar de vogelverschrikker over nadenkt, wat bijdraagt ​​aan de mysterieuze uitstraling die zijn aanwezigheid omringt.

De laatste regels van het gedicht bieden een sombere conclusie. De voortdurende wacht van de vogelverschrikker gaat door terwijl de seizoenen aan hem voorbijgaan. Hij is een stille getuige van het verstrijken van de tijd en de cyclus van leven en verval. Het gedicht eindigt met een contemplatieve noot, waardoor de lezers kunnen nadenken over de diepere betekenis en betekenis van de aanwezigheid van de vogelverschrikker in het tarweveld.

Walter de la Mare’s ‘The Scarecrow’ is een beklijvende weergave van isolatie en vergeten lijden. Door zijn suggestieve beelden en metaforische taal nodigt het gedicht lezers uit om na te denken over wat over het hoofd wordt gezien en gemarginaliseerd in de samenleving. De sombere sfeer en de enigmatische vogelverschrikkerfiguur van het gedicht zorgen voor een blijvende impact, waardoor de lezer een aanhoudend gevoel van mysterie en contemplatie achterlaat.

Poëzie

Verwante categorieën