Dichter: Alan Brownjohn
Jaar van publicatie: 1991
Vorm en structuur:
"That Girl" is een gedicht uit vrije verzen, zonder een consistent rijmschema of metrum. Het bestaat uit vier strofen van verschillende lengte, waarbij de eerste drie strofen dienen als voorbereiding voor de krachtige climax van de laatste strofe.
Thema:
Het gedicht onderzoekt het thema van de maatschappelijke druk op individuen om zich te conformeren en in voorgeschreven genderrollen te passen. Het duikt in de interne worstelingen van een jong meisje dat zich beperkt voelt door de verwachtingen die aan haar worden gesteld op basis van haar geslacht.
Analyse:
Stanza 1:
In de eerste strofe schetst de spreker een beeld van een jong meisje omringd door beelden en boodschappen uit de samenleving. Ze wordt blootgesteld aan idealen van schoonheid, succes en wenselijkheid die vaak eng gedefinieerd en onbereikbaar zijn. Deze vroege blootstelling vormt haar perceptie van zichzelf en de wereld om haar heen.
Stanza 2:
De tweede strofe gaat dieper in op de interne strijd van het meisje. Ze voelt een verlangen om los te komen van de beperkingen die haar worden opgelegd, maar is tegelijkertijd bang om af te wijken van de maatschappelijke normen. Door dit conflict voelt ze zich gevangen, geïsoleerd en een buitenstaander.
Stanza 3:
Naarmate het gedicht vordert, neemt de emotionele onrust van het meisje toe. Ze voelt zich belast door de verwachtingen die aan haar worden gesteld en heeft moeite om haar ware zelf te verzoenen met de persoon die de maatschappij van haar verwacht. Het gewicht van deze maatschappelijke druk dreigt haar geest en individualiteit te verpletteren.
Stanza 4 (Climax):
De laatste strofe fungeert als een krachtige climax. Het meisje bereikt eindelijk haar breekpunt en verwerpt de maatschappelijke normen die haar tegenhouden. Ze bevestigt haar individualiteit en weigert zich te conformeren aan vooraf bepaalde rollen of verwachtingen. Dit moment van bevrijding stelt haar in staat haar ware zelf te omarmen en haar eigen levenspad te vinden.
Figuratieve taal en beeldtaal:
Het gedicht maakt gebruik van levendige beelden om de interne strijd van het meisje te beschrijven. Metaforen als ‘glad glasoppervlak’, ‘zwaar als regen’ en ‘een vlinder gevangen onder glas’ geven het gevoel weer gevangen, opgesloten en onderdrukt te worden door maatschappelijke druk.
Conclusie:
Het gedicht 'That Girl' van Alan Brownjohn is een aangrijpende weergave van de interne strijd waarmee individuen, vooral vrouwen, worden geconfronteerd die zich beperkt voelen door maatschappelijke verwachtingen en genderrollen. Door zijn krachtige beelden en emotionele diepgang moedigt het gedicht lezers aan om na te denken over de normen en druk die hun leven vormgeven en deze in twijfel te trekken, waardoor ze hun individualiteit en authenticiteit kunnen omarmen.