1. "The Wounded Olive Tree" door Aboul-Qacem Echebbi (vertaald door John Heath-Stubbs):
In de vallei van de dorstigen, op de helling van de dorre heuvel
Een gewonde olijfboom staat en laat tranen van wanhoop vallen.
Zijn takken, ooit beladen met fruit, hangen nu slap en kaal,
En de wortels worden blootgesteld aan de zon en de lucht.
De wind kreunt door zijn bladeren en de vogels vliegen weg,
En de boom is alleen in zijn verdriet en pijn.
Maar het staat nog steeds, de elementen trotserend,
Een symbool van moed en hoop in een land van wanhoop.
2. "De jasmijn van Tunesië" door Ali Douagi (vertaald door Will Derusha):
In het land van zonovergoten kusten,
Waar de Middellandse Zee brult,
Er groeit een bloem van zeldzame verrukking,
Jasmijn uit Tunesië, puur en wit.
Zijn bloemblaadjes zacht, zijn geur zoet,
Een symbool van liefde, een complete vreugde,
In elke tuin vindt hij zijn plaats,
Voeg gratie en schoonheid toe aan de ruimte.
3. "To My Country" door Mustapha Khraief (vertaald door John Heath-Stubbs):
O Tunesië, mijn land, land van mijn geboorte,
Ik hou van je met heel mijn hart en heel mijn ziel.
Je zonovergoten stranden en je azuurblauwe wateren,
Je vruchtbare velden en je majestueuze bergen,
Je trotse geschiedenis en je levendige cultuur,
Dit alles maakt mij er trots op een Tunesiër te zijn.
Van de woestijnen van het zuiden tot de kusten van het noorden,
Van de bruisende steden tot de rustige dorpen,
Je bent een land van diversiteit en schoonheid,
Een land van gastvrijheid en vriendschap.
Ik bid dat je altijd vrij en onafhankelijk zult blijven,
Een baken van hoop en vooruitgang in de Arabische wereld.
Moge u altijd vrede hebben en mag uw volk voorspoedig zijn,
O Tunesië, mijn land, mijn geliefde thuis.