In de heuvels van Murree, waar schoonheid oppermachtig is,
De natuur ontvouwt haar pracht als een droom.
Zachte briesjes fluisteren door de hoge groene bomen,
En zonlicht schetst een beeld, oh zo alsjeblieft.
Majestueuze kliffen omarmen de glooiende hellingen,
Alsof ze de verhalen, de hoop en de hoop bewaken.
Elke stap onthult een wonder om te aanschouwen,
Waar de wonderen van de natuur gracieus onnoemelijk zijn.
Een symfonie van kleuren betovert de aanblik,
Met bloemen die bloeien te midden van de zachte schemering.
De lucht is gevuld met zoete, betoverende geuren,
Van rododendronbloemblaadjes tot geurige belletjes.
Wolken dansen tussen de toppen en dalen laag naar beneden,
Strelende valleien waar rivieren zachtjes stromen.
De murmelende stromen voegen een melodie toe die zo vriendelijk is,
Een ritme dat voor altijd in hun gedachten zit.
Paden door weilanden leiden naar geheime hoekjes,
Waar stilte woont en de natuur echt boekt.
Een gevoel van verwondering, ontzag en kalmte daalt neer,
Een plek waar zielen worden genezen, vrede overstijgt.
Murree's heuvels, oase van rust groots,
Waar harten troost vinden in dit betoverende land.
De beoefenaar schreef deze woorden, waarmee hij een band uitdrukte:
Een eerbetoon aan heuvels die verder gaan dan waar ogen op reageren.